Dikt Min Første lille besteonkel sønn

Min første lille besteonkel sønn

Han er en liten pjokk på et år å noe,

Han sprudler over seg av alt det goe,

Av yrende aktivitet han renner over,

Ja bortsett fra når han endelig sover.

Han suger på sin ene tommel,

Så han på gulvet ruller som en trommel,

Under salongbordet han reiser seg opp,

Helt til hodet oppunder bordplaten sier stopp.

Ja en aktiv liten krabat han er,

Først er han der så er han her,

Springer på sine korte ben,

Nei det gjør han ikke sen.

Av og til går livet i mot han

Da gråter han det han kan,

Da er alltid mor eller far nær,

De har jo den lille svært kjær,